DE GESCHIEDENIS
INLEIDING

GESCHIEDENIS

LANDING OP DE MAAN 1969

ARIANE V

SPACESHUTTLES

DE LANCERING EN LANDING

RUIMTESTATIONS

DE GANG VAN ZAKEN

DE GESCHIEDENIS
Vroege geschiedenis.
Het idee om door de ruimte te reizen bestaat al eeuwen. Meestal bleef het bij vreemde, onuitvoerbare fantasieen.
Sir Isaac Newton, de ontdekker van de werking van de zwaartekracht, berekende in 1687 dat als een voorwerp een snelheid van 11,2 kilometer per seconde krijgt (40320 kilometer per uur), het aan de zwaartekracht van de aarde kan ontsnappen en dus de ruimte in kan vliegen.

In 1865 schreef Jules Verne(rechts afgebeeld) het boek "Reis naar de maan". Daarin beschreef hij een reis naar de maan in een projectiel dat wordt afgeschoten uit een enorm kanon. Over het boek is op zich goed nagedacht, maar in werkelijk is het onuitvoerbaar.
De werkelijke geschiedenis van de ruimtevaart begon op 4 oktober 1957.

De eerste stapjes.
Op 4 oktober 1957 lanceerden de Russen de Spoetnik 1, de eerste sateliet die in een baan om de aarde werd gebracht. De Verenigde Staten lanceerden hun eerste kunstmaan, de Explorer 1, op 31 januari 1958.
Al daarvoor, op 3 november 1957 was het eerste levende wezen, de hond Laika, door de Russen gelanceerd. De hond overleefde de vlucht helaas niet...

Nu begon de grote wedstrijd tussen Rusland en Amerika. Het doel was: de Maan.

USSR - USA 1-0
Op 12 april 1961 vonden de Russen dat het tijd werd voor een "grote stap voor de mensheid". Joeri Gagarin werd op die dag met het ruimteschip de Vostok 1 in een klap beroemd als de eerste man in de ruimte. Deze vlucht duurde 108 minuten.
Nog geen twee maanden later, op 6 augustus van dat jaar, werd door de Rus G. Titov met de Vostok 2 voor het eerst een vlucht door de ruimte van langer dan 24 uur gemaakt.

De Amerikanen gingen de ruimte in op 5 mei 1961, toen de Amerikaan Alan Shephard een kwartier lang los van de grond bleef. Van een echte Amerikaanse vlucht was pas sprake op 20 februari 1962, toen John Glenn driemaal om de Aarde draaide.

USSR - USA 2-0
In 1965 behaalden de Russen weer een overwinning op de VS toen A. Leonov de eerste ruimtewandeling maakte, op 18 maart. De Amerikanen deden dat pas op 3 juni van dat jaar.

En de grote winnaar is...
Op 3 februari 1966 maakte het Russische voertuig Loena 9 de eerste zachte landing op de Maan. Maar het voertuig was onbemand.
Op 21 december 1968 draaide de Amerikaanse Apollo 8 een rondje om de Maan. Aan boord waren de astronauten Borman, Lovell en Anders.

Uiteindelijk waren het de Amerikanen met de Apollo 11 die als eerste op de Maan landden. Aan boord waren Neil Armstrong, Edwin Aldrin en Michael Collins. Die laatste bleef als piloot een rondje om de Maan draaien, terwijl de andere twee met de maanlander 115 kilometer afdaalden naar het maanoppervlak.

Armstrong en Aldrin landden op 20 juli 1969 om 21:18u Nederlandse tijd op de Maan. Armstrong was de eerste man om voet op de Maan te zetten. Hij deed dat diezelfde nacht, om 3:56u (Nederlandse tijd).

Toen sprak hij de beroemde woorden:

"That's one small step for a man,
but a giant leap for mankind."

("Dit is maar een kleine stap voor een man, maar een enorme sprong voor de mensheid.")

Houston, we have a problem here
Toen de Maan eenmaal was bereikt, gingen sommige mensen een reis naar de Maan al zien als een routinevlucht. Het tegendeel werd bewezen door de Apollo 13.
Voor de bijgelovigen:

de Apollo 13 steeg op op 13 april 1970.
de Apollo 13 steeg op om 13:13u.
1 van de oorspronkelijke bemanningsleden werd ziek en moest aan de grond blijven. Zijn ziekte? "German measles" (mazelen). En daar zitten precies 13 letters in...
Aan boord van de Apollo 13 waren Jim Lovell (hij zat ook in Apollo 8), Fred Haise en John Swigert.

Op deze vlucht ontplofte een van de zuurstoftanks, toen zij zo'n 70 uur van de Aarde verwijderd waren. Jim Lovell, de gezagvoerder op de Apollo 13, zei toen: "Houston, we have a problem here." (Houston (= een stad in Amerika, waar de vluchtleiding zat), we hebben hier een probleem.)

Vervolgens kwam de bemanning voor allerlei problemen te staan, zoals elektriciteitsgebrek, waardoor hun besturingscomputer niet meer werkte. Na vier angstige dagen bereikten ze veilig en wel de Aarde.

Over deze bijna-ramp is ook een film gemaakt.

Another giant leap
Nadat de Maan eenmaal was bereikt, kwam er een einde aan de "wedstrijd" tussen Rusland en Amerika. De twee landen begonnen zelfs samen te werken.
Ook werd er minder aandacht besteed aan de bemande ruimtevaart. Nu werden steeds meer verkenners uitgestuurd naar andere planeten. Mars was een populair doelwit en in 1974 ging de Mariner 10 als eerste en enige verkenner naar Mercurius. Ook Venus werd aangedaan door verkenners en Jupiter kreeg een bezoek van de Pioneers.

Al deze verkenners werden naar een bepaalde planeet gestuurd. In 1977 werden echter de Voyager's 1 en 2 gelanceerd. Deze waren bijzonder, en met name de Voyager 2, omdat zij meerdere planeten achter elkaar bezochten. De Voyager 1 ging naar de planeten Jupiter (5 maart 1979) en Saturnus (13 november 1980).

Maar de Voyager 2 deed alle planeten vanaf Jupiter aan, met uitzondering van Pluto. Hieronder staat een kaartje met zijn tussenstops:

We hebben veel aan de Voyagers te danken. Zo dacht men tot 1989 dat Neptunus twee manen had. Het bleken er acht te zijn. En van Uranus ontdekte de Voyager 2 ook tien manen.

Zoals je aan de lijn kunt zien is de Voyager na Neptunus ons zonnestelsel uitgevlogen. Waar hij nu is, weten we niet...

Recyceling
De space shuttle vervangt sinds 1981 de lanceerraketten. Het voordeel van space shuttles is, dat het grootste gedeelte weer opnieuw kan worden gebruikt. Er is alleen een nieuwe grote brandstoftank nodig, voordat de space shuttle weer gelanceerd kan worden. Bij de vroegere lanceerraketten kwam er niets terug op Aarde, en moest er weer een hele nieuwe raket gebouwd worden.
Een ander voordeel van de space shuttle is dat hij na de vlucht kan landen als een vliegtuig. Bij eerdere lanceringen stortte het leefgedeelte van de astronauten altijd aan een parachute in zee, waar het door een schip moest worden opgepikt: erg tijdrovend en duur.

Doordat de space shuttles steeds opnieuw werden gebruikt, zijn er maar vier gebouwd: de Columbia, de Discovery, de Atlantis en de Challenger. Tot 1986 werden de space shuttles voor alle vervoer in de ruimte gebruikt. In totaal vonden er vierentwintig lanceringen plaats.

Maar op 28 januari 1986 ging het mis, bij de 25ste lancering. Enkele seconden na de lancering ontplofte het ruimteveer de Challenger. Aan boord waren zeven astronauten en 1 "passagier". Allen kwamen om.

Astronauten: Scobee, Smith, Resnik, Onizuka, McNair, Jarvis en McAuliffe
Passagier: Christa McAuliffe (onderwijzeres)


Voor een lange tijd werden de space shuttles niet meer gebruikt. Na vele wijzigingen werd de eerste space shuttle weer gelanceerd in september 1988. Het was de Discovery.

De raket opzich
Als je in een encyclopedie kijkt heb je grote kans dat er onder het woord raket het volgende staat:
Raket, een door reactiekracht aangedreven projectiel in het eenvoudigste geval een van voren gesloten, van achteren open houder, die alle middelen voor het opwekken van een aandrijfstraal met zich meevoert, d.w.z. behalve de brandstof ook de totaal andere straalmotoren.